Cyni(hili)sm: what are eufeminisms?

1. Let's legislate all evil in this world away with eufeminisms!

No, there is no need for you to point that shotgun at the screen making abusive sexual remarks directed at my spell-check, because it has already happened and this abomination of a word came to life. There is also no need to point either of those two barrels at me, because they might carve that linguistic aberration on my gravestone, what you'd rather regret. Not long ago (but long enough to forget what you had for breakfast) I came up with the word "eufeminism", which is obviously enough a wordplay consisting of the words euphemism and feminism, but surprisingly couldn't come up with a definition even if I was tortured with http://www.youtube.com/watch?v=SNExwts1bJE&feature=related this ev'ry night and day. It even seemed that teleporting one of my body parts to Sedna (and no, I don't want to know what body part you thought of at first) than figuring out what it means and not delivering an answer that wouldn't make you question my intelligence quotient.
Some time passed (but not enough to buy a new calendar) and my brother summoned me from my room to show me a funny text he has found on one of the DVDs that come with the magazine CD-Action that we squeeze between the rest of the issues on the shelf and collect instead of porn. To cut it short, it was about the fact that women use while describing a "bad thing" done by a male words that express the will to have him stoned with bricks, possibly such that have more than eight sharp edges and while describing things done by a woman words with such underlying understanding and forgiveness that it evokes emotions that calling a pedophile an "appreciator of children's beauty" would do.
When I think of it, the thing this word describes is even more atrocious than the neologism itself...

If you happen to speak Polish (what I doubt in since no one is stupid enough to learn the language of a country that is practically the only one where it is spoken and that already over two millions of Poles fled for financial reasons) or know someone who can read the language of this economic hea... hell on earth, then I advise you to see this text for yourself. You can right-click the following link and open it in another tab or window.
Those of you, who aren't blessed with the ability to understand the language that God spoke when creating the universe (and no, he didn't speak english as your Bible indicates), don't have to open any windows to jump out of them, because you'll find some of them translated just a scrollbar spasm away.

http://www.vitae.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=62&Itemid=9 Men are matrimonial cheaters but women are resourcefully when securing their future...

Men cheat but women are on (romantic) adventure.
Men by getting a divorce destroy a family but women end a relationship without perspectives.
Men are neglecting their families but women find self-realization through professional work.
Men are incompetent but women are sometimes lost.
Men are spendthrifts but women have to buy themselves something from time to time.

If I told you that my guardian angel pushed me around so many times that it led me to the point where I read the text, you would surely think that there is something in my blood I wasn't born with but it's true. Back in times when I could make myself some tea while waiting for my character in Diablo II to enter the town through the portal all because of the low RAM, I used to browse every folder of the CD's content for... well, never mind... what could a male search for? My world crumbled when CD-Action decided to release one issue with a CD and one with a DVD, because my brother had the only device that could read them and advised me to put DVDs into his DVD-reader and open it via LAN, which I NEVER even tried. After all these DVDs that have found their way to our home and that I didn't even once held in my hands, my youngest brother showed me this text... what is quite surprising if you consider the fact that my brother likes reading only slightly less than having his three letter branded with a rod that's red of heat enough to p*ss a bull off. Or... maybe I don't know my brother well enough and he has a dark alter ego that is addicted to books, learns spells whenever he sees them being cast, tidies his room up and doesn't cheat about money spent on sweets when sent shopping. Maybe he just plotted his revenge and wanted to see how much I wanted to get myself killed by falling into one of his spiked-pole pits. That's at least more believable, because why would he want to give something to read a brother he dubbed "Troll" or "Elite Guard of Trolls" on his Internet communicator.
The best thing is that although they have a text that describes a psychological phenomenon that should be abominated I have a copyrighted name for it and they can't give it their own name and will have to stick to the neologism that makes ears hide themselves inside one's skull.

Polish blogs seem to be clogged with this text like a toilet in a school where the female pilgrims sleep over (women ALWAYS get to sleep in schools while men in private houses and women ALWAYS throw sanitary towels into the toilets instead of trashbins, the sanitary towels soak with water and grow like cakes with yeast and then firemen have to force the sanitary towels through the pipes with fire hoses) so Poles would have a really good reason to force me into a meat grinder if they found out that they spent a dozen or two of minutes to read something they've already seen more times than a face on tv they wish to damage badly with the closest object available. So hold on, folks - the shotgun in your cupboard with have to grow with dust a little bit longer, because there is something different I want to discuss here (mainly I want to cuss it rather than discuss, but that's not the point).

One would think that not even quantum physics could deliver a dustbit of proof that women use euphemisms to relief their own guilt or sense of shame. In fact I would build anyone who could prove me wrong a statue out of snow (but I would probably abandon it after forming the groin, because I don't have any hand shoes and by that time I would lose feeling in my hands. But hey, at least you would have the half of a statue! The most don't have even that!) Alas, the legged groin won't come easy and they would have to be lawyers or marry someone who is somehow related with the devil to interpret the dialogue I have heard on a bus a number of months that didn't exceed the first prime numbers ago. Two girls... or rather one girl and one chick (I don't like to use words I consider diminutive or endearments to describe people I despise) talked about the female cat of the chick and her kitties. On one hand I'm glad that they looked after the cat well enough to keep her from becoming a pancake somewhere between the lanes but on the other - I wanted to lock her up and feed her canned cat food for a period of time long enough to develop light-sensitive eyes for saying: "(...)My father takes care of euthanasia(...)" As you can guess, they didn't change the subject to one of the grandparents who is being repaid in kind for raising a guthole, nor to the dog that for some strange reason lies dying behind the cupboard in the basement (that's a real example if you wonder, from one of my former classmates). She meant the kittens it was supposed to free from the terminal disease called life (because everyone who lives dies) and I really wish I could say that she used the eufeminism, because she was ashamed of having a father that has his guts and brain misplaced - but she wouldn't talk about it openly as if everyone else tied a rock around the little kitties' necks just to see how far they could swim.
And what the hell was "euthanasia" - an act of questionable mercy - supposed to mean when it concerns beings that FEAR? Fear is the synonym for "I run because I want to live" and that gelbrain expects the kitties to be grateful? Thanks a (b/p)unch! I'm sure he would appreciate his parents even more if they would "euthanize" his siblings only because it's unbearable to live with such an ill-bred atrocity of a human in the same house. Why not "euthanize" his own daughter and spare her decades of suffering caused by becoming one of the victims of a rapi... oops, "a frustrated man raised in a pathological family who has a problematic personality that frightens women away and is thus deprived of sexual fulfillment". Why should it be abominable to "euthanize" your own children? Even the powerhouse-brained among us can't praise enough the influence of it on the world economy, technological development and spiritual evolution! If you, you child of the Internet, happen to doubt in the words of intellectuals that could easily earn themselves a Nobel-prize then you're one against 31 percent!

http://www.weeklystandard.com/Content/Public/Articles/000/000/004/616jszlg.asp You're just not open minded enough but let me help you. Hey, that's what friends are for! - now... where did I put my drill...?

If someone bats a kid into heaven it will be always shown on the news but they show killed animals on TV only when they're butchered in an original, hollywood-style way: thrown into an burning oven! Beheaded and skinned! Thrown out of the 13th floor! Except that some animals really died this way so you could read about it.

The lawnmower I got last christmas still lies unwrapped (it's a ingenious idea to buy me things for presents related with activities I hate) but it might come in handy if one of you says that animals have no soul - then I'd have to empirically examine if y o u have a soul: by extracting it. Unfortunately, you won't be there to hear me say that I was wrong.
Now sit down because I am going to tell you something that will push humans off the evolutionary ladder. A soul didn't come with evolution and anything before evolution started had one. Feelings are restricted for humans even less than maths skills (oh hell, I lack these skills so I degraded myself to the level of an animal!) and anyone with a brain that can be told apart from a walnut knows it. Our little brethren can feel exactly the same thing that helped our ancestors survive and thus enriched our population by people who can't memorize their own gender or walk across the room without killing themselves: fear and the thing fear breeds: anger (anger and fear combined breed arrogance which in turn breeds stupidity but that's another story). One cannot forget that they can't feel pleasure what makes them unmatched masters at hedonism. I even have trouble telling if their ability to feel pain or the belief that they're mindless walking meat awakes sadistic tendencies in humans. We are losing the evolutionary war (as you will see when reading about Alex the African Gray Parrot) and the bastions of humanity we thought belong to us are crowded with beings that feel perfectly fine when they have nothing to wear. But if you're still full of that biblical feeling of superiority that reminds feudalism then do yourself a favor and drown those high platform shoes in the nearest septic tank and look at animals as something that might fire your grandchildren some day. The recent issue of National Geographic sent some vile pet owners out of the window on the floor number that can be divided by thirty when they found out that their pets plot their demise using, among others, math skills which were so far restricted only for humans. Oh, and even birds during the mating season know what is "art" because they can tell which dance of the competing males they liked best.
This is the link to the article about Alex and if you happen to be caught in the middle of a crossfire you might be able to finish reading the section about accomplishments which is approximately as long as your future life.

http://en.wikipedia.org/wiki/Alex_(parrot) Birdbrain!!!

If you still don't believe that animals have a soul then you're right! Animals don't have a soul because all rapists, murderers and psychos ran away with them.

Let's get back to that girl on the bus for a short while.
They say that speech is silver and silence is gold and I wonder sometimes if making a retard out of herself wasn't a greater punishment than putting 9mm of golden silence through her brain (you kill werewolves with silver and retards with golden bullets - that's why no one kills them, because golden bullets are too much worth to waste on retards and that's why there are so many of them). She could just shut her mouth but instead of that she just had to show everyone else that she is so proud that she saved the retarded father's genes from extinction.
As for the substitute for killing - I'm pretty sure that using an eufeminism won't cause that she'll make newborn kitties a batiscaph out of a tied potato sack because she obviously has a conscience or an aberration that was one in the olden days. But I can bet my brain on that she will attract a guy who would be more than happy to grant her every wish including a pagan sacrifice to the river.
The thing that makes me want to dump nuclear waste on their whole family to ensure that no original gene remains the same is the fact that instead of playing Titanic with the kittens they could simply get the old cat sterilized once and for all because it's relatively cheap. But no, they feared that the cat will become boring and lifeless without hormones so they prefer to run a cat concentration camp for the sake of the old cat's health. See now what I mean with retarded?

And in case you wonder - she didn't have to wear rubber shoes or her parent's clothes. She also didn't use a rural dialect and had no problems with making two syllables clash. She looked pretty much like one that would rather spend fifty zlotych (1 zloty = 2,05 american dollars) on something advertised by photoshopped supermodels that will make her face look like a christmas tree with an oddly painted wall in the background.

Now the only thing I facepalm myself for (sometimes I forget myself while holding items that have sharp edges in the most unfortunate places) not giving her my address and telling her to drop the kitties off at my place at night or in the morning and ringing at the doorbell what would surely have got me killed by awakened family members. But more than at the thought of having to come up with some exccentric way to leave the surface I shudder at the thought how many little ones they managed to turn into fertilizer during this time. Sure, we have so much money that we could starve any day but hey - the little ones would have much greater chances to survive (or die of starvation) with us than with them.
Our neighbours have enough money to burn or to give it for free to the government what is basically the same, anyway enough to rebuild their home into a church (what they to some degree really did by ordering a copper-covered roof) but as we watch them live sitting on our balcony with our "will procrastinate for food" banners we come to the conclusion that their life is as fulfilling as the choice which part of the body to put into the meat grinder first. They're so bored with working 48 hours a day and taking overhours that they want excitement in their life by attracting thieves and kidnappers who happen to know how freaking expensive such an amount of copper is. I'd rather get an PhD in Math than understand what is the point of working your hands off to the bone so that you don't have even a spare second to think what you're going to buy for it and end up buying something what will make neighbours loathe rather than love them.
What I'm trying to say (and I'm trying to say it since the first word and managed to do it only when my scrollbar turned into something the size of a pea) is that a life of a kitten that doesn't seem to fit into any other's heart is more worth to us than any money on earth. Wait, what? What syringes? No, really! As we hear our life ticking away we think solely about the fact that we'll end up as rotten potatoes six feet under and that the only thing what will count is not what we've managed to hide from the tax ministry but what we have done for/to our own or other's souls - and animals count double as others since they cannot defend themselves so it's easy to ruin their lives.
Our country may be hell (especially because there is a peninsula called "Hel") but at least we have animal rights! That's (a) right! Why would devils bother making animals sorry they ever had a body when they can simply test various sharp objects on human parts of the body usually covered by underwear?
The best example is the deadly curve in Tenczyn in Lesser Poland where innumerable cars and trucks replayed the car chase scenes from various action movies and saltoed downhill; I don't have to rely entirely on my mum's account because even I saw a truck from loot-distance and at least two others. You will never guess how many people had to die and get hospitalized to make the people responsible for the state of the roads place a warning sign? None. Yes, and if the accident that made them place a warning sign occurred as the first on on this curve there would be much less tragedies in life's theater's repertoire. That's because they placed a warning sign only after a huge transport of horses (that was the property of the country) meant for export to Italy got crippled in a way you wouldn't even want your enemies to be, because the truck did a much less fortunate jump known from the "Speed" movie (on a side note: the horses couldn't be finished off out of legal reasons so the locals had to let them suffer and eventually die in an ice-cold river). At first I felt like writing something along the lines: "You can imagine how easy it was to get the insurance money from the people responsible for the state of the roads just because no one bothered to place a warning sign where earlier dozens of accidents occurred." but that would be hard to pull off back in those days as both the road administration and horse transport belonged to the government and demanding insurance money from their own possession would be a roundhouse kick delivered to their own groin. But on the other hand when this accident occurred Poland was a socialist country where the government decided how much gasoline you need and where you had to wait two days in line to get something else than vinegar. People had it hard back than and if today's Poland is hell on earth then socialistic Poland was a nightmare in hell. It just reflected the way people were treated by the government and it seems that nor humans, nor their trucks had enough (mechanic) horse power to bring the government to the point where they decided to place a warning sign there.
I tried to find something on this subject on the Internet before I found out that it happened when my mother was in her fourth underage year so it's even less possible than the infinitesimally small chance of an atom ceasing to exist known from quantum physics that the socialist government would let censors leak anything about their epic sc**w up into the media. The best thing about research however is that you stumble upon webpages that you would otherwise read as closely as e-mails showing concern about the size of your sixth, middle limb or your supply of strange coloured pills that taste like something that would immediately make you sick. This time I have found something that will turn your friends working for companies dealing with horse export into walking atrocities that you are ashamed to share the same gender with. Although this is about polish horses transported with trucks to to Italy where they are slaughtered. As you can see the previous sentence was entirely washed out of cynism because what you will see next will allow you to invent all kinds of invectives that combine anatomic terminology and lawn grinders or other objects that like to oil themselves with blood. Unfortunately the site deals with Polish problems so it's understandable that no Frenchman would give it a second thought. The websites are in Polish but I'll translate the most important fragments of the first, cut it short and base my comments on the second one.

http://www.klubgaja.pl/zwierzeta/konie/ Slaughtered while exported!
http://blog.tenbit.pl/przylacz-sie-do-walki-o-zycie Buy Italian horse meat! I know you want it, you're so hungry you could eat a horse!

NIK (it's the supreme section of the governmental organisations that control quality in institutions and businesses) made a report back in may 1998 that read:
1. 95% of transports are overloaded - the logic behind this process is undeniable: the more we pack horses into the trailer, the less place remains for them to fall over and get stomped to death so this way we can cut our losses to zero!
2.40% of the firms didn't care in what kind of conditions the horses are transported - oh, they just call it economic space division. The horses don't have any planks they could lean on and that could protect them from falling because without them more horses gets in and they won't feel lonely when dying after being stomped. Besides if other horses empty their bladder and bowels on the lying ones and it dries there is less to clean in the trailer!
3.The trailers have floors with holes that makes them resemble sieves, edges sharp enough to allow field surgery and roofs that lets everything from sunshine to rain in. There were trailers were the horses could simply fall out what would be a questionable alternative to the death inside of the trailer. For economic reasons the holes in the roof "wash" the trailer and the holes in the floor allow the dirty water to flow out so the organic fluids won't cruise between one wall of the trailer and the other.
4. Every day horses at bazaars and on roads are hit with sharp objects, are kept in tragic sanitary conditions, break their legs and tear their skin off. That's what civilized people do - they pound the painted metal of their Maybachs with a crowbar pretending to be cowboys! Yeeehaw!
5. I would call the people whose ignorance is so unbelievably horrifying "cymbał" (cimbal) like I used to if I weren't one of them. Hell, I even used to think that abortion doesn't look like tearing the fetus' limb after limb off with a vacuum while it's still living and throwing the pieces into regular buckets but like rather like giving the pregnant woman some sort of potion that makes the fetus shrink so it is removed by the organism. Many people think that old horses end up in slaughterhouses only when they reach the age of retirement after years of hard work and then their meat is sent to Italy and France where "connoisseurs" can buy it. That's bull... well, horse**** as in Poland horses are bred and destined to gallop into the meat grinder on the day they are born. Every year 30 000 horses are exported (statistics from year 2002) and wallets open up the fastest when young horses are in play. The press reported situations that deserve the name "horse-ocaust" where the mother and the filly was transported in the same trailer.

I am aware that some of you will feel anger that suffices to grab the closest able to penetrate the skull object and start to look for my home address for using such heartless expressions but instead of seeking pointless revenge on someone who wants to see horse slave traders locked up accidentally in the same dangerous trailer for the whole ride through Austria (they don't stop there what's against the law to avoid very strict controls on the terrain of Austria). Direct your huge red energy hateball towards those who deserve it. Just imagine them suffering the same way their "cargo" suffers. There is hope however, a small light in the tunnel - 500 000 Poles supported the actions of the Gaiaclub and the export of live horses fell from 86 000 in 1998 to 30 000 in 2002. Also 73% of the respondents asked by one of the biggest Polish newspaper said that the transport of live horses for slaughter should be banned. Another good thing is that Italians require that horses be undamaged so exporting horse meat will stop paying off alltogether.

After I brainwashed you with the purest truth (myself by the way too) you should have no problems believing that euthanizing kittens is no different from slaughtering fillies (young horses).

Death and killing are taboo subjects and if you share an opinion on it that isn't in harmony with social expectations you might find that someone who gave you a ticket for a great movie pulled it out of your purse and went to the cinema with the ugliest but most warmhearted girl around instead. Of course writers would be a bunch of old bores if they hadn't several other taboos the can ra... "have violent intercourse with" at arms reach. One of eufeminisms was mentioned in an article on the popular Polish news site called onet.pl about underage prostitution. The gir... uh, chicks avoid calling it prostitution - they prefer to call it "zaradnosc zyciowa" what means "recourcefulness in life" (but more often sponsoring). Here is the header of that article:

"Ich zdaniem to nie prostytucja, tylko zaradność życiowa. Już nie dziewczynki, jeszcze nie kobiety... Jak walczyć z tą patologią?"
(They think that it's not prostitution but resourcefulness in life. Not girls anymore but not yet women... How to fight with such a pathology?)

For those who are interested or have masochistic tendencies and want to torture themselves with reading articles in languages they don't know, I prepared a link to this article.

http://czat.onet.pl/1491762,archiwum_dyskusji.html Resourceful who... chicks that can't be recycled anymore... Covered in plastic in the sponsor's attic...

You may not be entirely convinced if women really rename evil to create good in the world but I saw very disturbing things among my former female classmates: they talked about friends behind their back and then that person had to hear from others what the first person said about them. They avoided calling it gossip - instead they treated questioning the reputation of others as a normal part of communication and as entertainment that's good for one's spiritual development. It has been proven by scientists that words stimulate the part of the woman's brain responsible for feeling pleasure. They have also proven that women are competitive just like boys but in another way. When groups of boys and girls got toys in insufficient amounts, the boys asked, demanded or fought with other boys for the toy while girls took revenge on other girls by talking about them behind their backs and excluding them out of the group. It almost looked like my classmates pretended to be friends to gain other women's trust and then used the gained information to raise their position by making the "friend" look like an incarnation of immorality. And you know pleasant words can be addictive like chocolates with alcohol.

I just hope you'll make your daughter aware of this trap or else she might "emancipate" herself by cheating on her husband as stereotypical men do or "setup her life" by marrying a rich guy without loving him or "thinking for once about herself" by leaving her family for another guy. Hell, she can even find a flaw that will justify the fact that she is cheating on her partner. One woman in a letter to an astrological weekly said subtly that she has an affair and then wanted to know if her husband has someone. Do you get it? She asked if he has a lover so she could justify her own lack of fidelity! Because if the husband can cheat, so can I! She wasn't pleased to hear what the psychic answering the letter told her. That's what I like about her: she says straightforward what she thinks about it even if it would mean that this person will never buy the weekly again. Somehow it's surprising that it's still alive and kicking after being published for the first time around 1993. That's not bad for a weekly that is esoteric and has thus a limited readership.

I am aware that such text should have some kind of moral or conclusion but I don't want to finish it wish cheesy preaching. You are smart people, you will integrate the text into your belief system the way you want. Let me just share with you one last quote:

"A popular belief is that prostitution is a problem of environments defined by poverty, alcoholism and violence. According to my observation, it's not always so. Surely the root of underage prostitution is the pathology of a family. But it's a pathology of bonds, lack of understanding, respect and love.

As the causes of underage prostitution are regarded: consumerism, aggressive media, poverty, the will to be someone among peers, pathology in a family. The own room, a full fridge and a lack of arguments won't protect from entering the world of prostitution. Prostitution sneaks into the houses where emotional poverty is present and this concerns the so called "good houses" too."

And no, "emotional poverty" is not an euphemism...

http://wiadomosci.onet.pl/1491138,242,1,kioskart.html Why do you brag about your first period?! Be more discreet about it!

As a bonus:
One last quote from Blogspot.com where people post their secrets. One of them read:
"I dated (read: had sex with) the guy who dateraped me so I could convince myself that this is a normal relationship."

Jacob "Antipaladin Pedigri" Luberda, 27th of July 2008, 00:47.

www.pedigri.deviantart.com/gallery
www.fotka.pl/profil/antypaladynpedigri
http://nasza-klasa.pl/profile/7001328
http://antypaladynpedigri.blog.onet.pl/

e-mail: pedigree@op.pl
GG: 4202520

Jak wpaść na genialne, oryginalne pomysły, które można wykorzystać we wszelkiej twórczości, pracując z podświadomością. Sprawdzony sposób.

O CZYM JEST TEN WPIS: Opisuję metodę pracy z podświadomością, którą wykorzystywałem do "łowienia" genialnych pomysłów na teksty, rysunki, designy, sceny dla powieści lub opowiadania i wiele, wiele innych.

Jak pracować z podświadomością i wpaść na genialne w swej oryginalności pomysły?

Świadomie pracować z podświadomością zacząłem przed kliku laty; po przeczytaniu książek Josepha Murphy'ego pt. "Potęga Podświadomości" i "Energia z Kosmosu" i Steve'a i Connirae Andreas "Serce umysłu" w nieoczekiwany sposób połączyłem techniki zawarte w tych książkach z własną wiedzą na ten temat. Wcześniej oryginalne i cenne pomysły, które mogłem wykorzystać w swojej twórczości - rysunkach, wierszach i prozie - były relatywnie rzadkie... tak rzadkie, że musiałem każdy z nich sobie przypomnieć i zapisywać (wcześniej popełniałem ten błąd, że liczyłem na dobrą pamięć albo zapisywałem je na luźnych kartkach, które później z gracją gubiłem) i tak pomysły z kilku ostatnich lat, które próbowałem zabrać zajęły zaledwie jedną stronę A4 na samym końcu notatnika. Jednakże od kiedy zacząłem szukać pomysłów na rysunki pracując z podświadomością, ilość i jakość pomysłów nieporównywalnie wzrosła; podczas każdej sesji (zwykle przed pójściem spać albo tuż po przebudzeniu, kiedy jeszcze byłem śpiący) byłem w stanie zapełnić od trzech do pięciu stron formatu A4 pomysłami. Pomysły na rysunki utrwalałem albo szybkimi szkicami albo pisemnymi opisami zależnie od potrzeb (czasem moją uwagę zwracał tylko jeden element, który nie wymagał szkicu) stopnia skomplikowania danego pomysłu.
Jeśli będzie taka możliwość, załączę zdjęcia notesu, które pokazują różnicę pomiędzy pomysłami zbieranymi świadomie (ostatnia strona notatnika) i tymi zebranymi dzięki współpracy podświadomości.

W czym można wykorzystać pomysły wypracowane przy pomocy podświadmości?

Możliwości są praktycznie nieograniczone. Ja wykorzystywałem ją m.in. do wymyślania oryginalnych, działających na wyobraźnię prac plastycznych, zdjęć i fotomontaży... co zaś się tyczy zdjęć, moja wiedza na ten temat była i jest głównie teoretyczna (do niedawna nie miałem aparatu, więc nie było możliwości sprawdzenia jej w praktyce), ale te pomysły na zdjęcia były tak niesamowite, że chętnie dodałbym takie zdjęcia do ulubionych, gdyby takie zdjęcia wykonał ktoś inny.
Obecnie wykorzystuję podświadomość do zapisywania oryginalnych, ciekawych scen, dialogów, pomysłów, technik i tym podobnych rzeczy, które mogę wykorzystać w powieści nad którą obecnie pracuję. Do czego jeszcze może ta technika się przydać? Jeśli ktoś pisze wiersze, może to być źródło błyskotliwych myśli, gry słownej albo w innym przypadku zapadającego w pamięć tekstu piosenki.
W moim przypadku praca z podświadomością zaowocowała oryginalnymi imionami i nazwami, więc jeśli ktoś potrzebuje chwytliwego tytułu książki albo nazwy zespołu, szczerze polecam tę metodę. Nie wątpię też, że będzie to źródło nowatorskich rozwiązań i inspiracji dla wynalazców. Niestety, sam nie mam uzdolnień technicznych, więc wynalazki po prostu opisuję w mojej powieści w nadziei, że znajdzie się ktoś, kto zechce przysłużyć się ludzkości i znajdzie dla nich inne zastosowanie albo sposób na ich skonstruowanie.
Generalnie, jeśli masz jakąś pasję albo szeroką wiedzę na dany temat, podświadomość pomoże Ci znaleźć nowe rozwiązanie albo wpaść na coś, co możesz opatentować albo sprzedać przedsiębiorstwu, w którym pracujesz. Jak? Czytaj dalej.

Jak to działa?

Jeśli czytałeś biografie sławnych odkrywców i wynalazców, zauważysz, że wielu z nich wpadło na swój genialny pomysł we śnie: dla przykładu odkrywca struktury benzenu Friedrich August Kekule i Dymitr Mendelejew (zainteresowanych odsyłam tutaj: http://wiadomosci.polska.pl/kalendarz/kalendarium/article.htm?id=298388 ).
Co ma sen wspólnego z podświadomością? Zaraz wszystko wyjaśnię. Jeśli interesowałeś się trochę budową mózgu, wiesz, że mózg podzielony jest na dwie półkule i każda z nich spełnia odrębną funkcję, choć wzajemnie na siebie wpływają. Lewa odpowiada za wszystko, co ceni sobie społeczeństwo najbardziej: rozsądek, logikę, porządek i uporządkowywanie, konkrety i liczby, pracę, struktury i przejrzystość itp. podczas gdy prawa za wszystko, z czego społeczeństwo drwi, czym pogardza lub nie traktuje poważnie: sen i odpoczynek ("bumelant to wróg narodu"), marzycielstwo, artyzm (każdy kto wykazywał skłonność do twórczości artystycznej słyszał przynajmniej raz "Wziąłbyś się za poważną robotę" albo "Skarbie, nie utrzymasz się z tego!"), myślenie obrazowe, wyobraźnię, emocje ("faceci nie płaczą")... ba, nawet szkoła działa głównie z myślą o dzieciach z dominującą lewą półkulą, a tych z prawą też próbuje się uczyć "logicznie", co się kończy tym, że "niekumatych" prawomózgowych nazywa się tumanami i matołami. Właśnie... z podświadomością najlepszy kontakt ma prawa półkula, a w życiu codziennym jest spychana na bok i zagłuszana przez lewą półkulę, która odpowiada za m.in. za pracę i wysiłek umysłowy. Stan relaksacji potrzebny do kontaktu z podświadomością osiąga się nie przez świadomy wysiłek, ale przez relaksację, hipnozę czy inne odmienne stany świadomości, jak choćby sen.
Zasypianie jest procesem wyłączania się lewej półkuli (istnieje takie zabawne zjawisko, że budzona osoba odpowiada "No! No!" zgadzając się ze wszystkim, co ktoś powie bez względu na to, czy powie się jej, że dom się pali czy też, że jest skończonym idiotą) i im głębsza faza snu tym lepsze efekty, ale i tym samym trudniej wpływać na przebieg całego procesu; tak więc jeśli zamierzasz zasnąć z zamiarem "wyśniania" scenariusza, który przyniesie Ci oskara, możesz się po przebudzeniu srogo rozczarować, co jednak nie znaczy, że najgłębsza faza snu (mózg działa wtedy na falach mózgowych o innej częstotliwości; są fale alfa, beta, teta) jest bezużyteczna, bo w końcu Maria Shelley napisała "Frankensteina" na podstawie koszmaru, który jej się przyśnił.
Wracając jeszcze do dzieci i uczenia się... Jak wiesz, dzieci wierzą swoim rodzicom na słowo (na ogół) i dlatego łatwo sprawić, by uwierzyły, że przyjdzie po nie Pan Bałagan, wpakuje je do worka i porwie, jeśli nie będą sprzątały w pokoju (przykład z własnego dzieciństwa:)), a to dlatego, że ich prawa, kreatywna, odpowiadająca za wyobraźnię półkula dopiero później, podczas dorastania zostaje (zwykle zostaje, bo niektórzy z fazy prawomózgowej nie wyrastają) "osłonięta" przez rozsądną, logiczną, krytyczną i wątpiącą lewą półkulę... czyli krótko mówiąc numery z Panem Bałaganem czy podobne już nie przejdą. To właśnie lewa, rozsądna, logiczna półkula mózgowa jest odpowiedzialna za wszystkie nasze wątpliwości typu "to na pewno się nie uda", "ja się do tego nie nadaję" albo "nigdy nie nauczę się rysować" i bunt młodzieńczy, kiedy młodzi zaczynają dostrzegać fałsz i niezgodność pomiędzy tym, co rodzice ich uczą, a tym, co sami robią. Z kolei to, co nazywamy "sercem" ma swoją siedzibę w emocjonalnej prawej półkuli, dlatego też to co, wywołuje w nas emocje, chwyta za serce ma największą szansę pobudzić naszą wyobraźnię. Wiesz pewnie też, że na emocjach grają wszystkie reklamy i dlatego ludzie często kupują rzeczy, których w gruncie rzeczy wcale nie potrzebują. Kupują je, bo reklama sprawiła, że to coś CHCIELI (emocjonalna prawa półkula), a nie POTRZEBOWALI (to domena lewej półkuli).
Choć z powyższego może wynikać, że to, która półkula jest dominująca jest cechą wrodzoną i stałą, a możliwość wpływu na rozwój półkul mieli jedynie rodzice wiele lat temu, gdy z lepszym lub gorszym skutkiem próbowali nas wychować, ale w dalszej części tego tekstu zrozumiesz, że wcale tak nie jest i winą za niedostateczny rozwój danej półkuli należy obarczać własne lenistwo. Niech za przykład posłuży przykład Richarda Feynmana, któy pomimo tego, że zajmował się poważnymi rzeczami jak fizyką ("fizyk teoretyk amerykański, jeden z głównych twórców elektrodynamiki kwantowej, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1965 za niezależne stworzenie relatywistycznej elektrodynamiki kwantowej - cytat z Wikipedii), umyślnie rozwijał swoją prawą półkulę mózgową grając na bębnach czy malując ("Richard Feynman nie stronił od uprawiania sztuki, grał na bębnach, malował" - czytat z Wikipedii). Nigdy nie jest za późno na rozwijanie którejś z półkul i wydaje mi się, że główną różnicą pomiędzy tym, jak uczy się dziecko, a dorosły jest to, że dziecko robi coś i uczy się robiąc, podczas, gdy dorosły połowę czasu traci na powtarzanie sobie "no, przecież widzę, że mi to nie idzie, to po co mam to robić"? Zresztą, istnieje nawet coś takiego jak "syndrom małego Chińczyka". Ludzie uważają, że chiński jest niemożliwy do nauczenia się, a mimo to miliony małych Chińczyków radzi sobie z tym w przeciągu kilku lat. Dlaczego? Bo nie wiedzą, że chiński jest trudny...
Zapytasz pewnie, czy trzeba najpierw rozwinąć prawą półkulę, by móc z tej metody korzystać. Na ogół nie. To znaczy, jeśli nie masz problemu z wyobrażeniem sobie czegoś (słyszałem dotychczas o jednej zakochanej w logice osobie, która nie potrafiła sobie wyobrazić NICZEGO), masz sny (a słyszałem, że są tacy, którzy ich nie mają), masz jakiś talent artystyczny, potrafisz coś stworzyć na wzór nawet nieuświadamianego obrazu w twojej głowie lub jeśli czytasz o funkcjach prawej półkuli i widzisz, że z większością tych rzeczy twój mózg nie miał większych problemów, śmiało możesz zacząć od dziś. Dzięki tej metodzie nie będziesz musiał sięgać po podejrzane środki, które wprawią cię w stan podwyższonej łączności z podświadomością ani czekać na coś, co cię w taki stan wprawi.
Są stany umysłowe, w których logiczna półkula zostaje niemal całkowicie wyłączona i nie przeszkadza dalej w łączeniu na pozór niezwiązanych i nie pasujących do siebie myśli, obrazów, emocji, pomysłów itp. Część tych stanów można osiagnąć świadomym wysiłkiem, a część albo się nie da, albo jest to wysoce niewskazane Te stany to ogólnie nazywane odmiennymi stanami świadomości, a są to: głęboki sen (Mendelejew "wyśnił" swoją tablicę), hipnoza (Edgar Cayce, śpiący prorok i mocno wierzący Protetestanta znajdywał w hipnozie lekarstwa na nieuleczalne choroby, cytował całe fragmenty usunięte z Biblii, przepowiadał przyszłość itp.), alkohol i narkotyki (nie polecam tego ani trochę - bez względu na to, co powiesz palenie zmniejsza ilość tlenu we krwi, który jest KONIECZNY dla skutecznej pracy mózgu, a narkotyki wpędzą cię w stan, w którym będzie liczyło się tylko naćpanie, a nie twórczość, a poza tym zrujnują ci zdrowie tak jak amfetamina, która powoduje wypadanie zębów. Źródłem geniuszu Philipa K. Dicka były raczej jego obsesje, któe potrafił z niewyobrażalną sugestywnością przelewać na papier), medytacja (korzysta z tego wielu pisarzy, np. Holly Lisle, autorka genialnej serii poradników pisarskich "How to Build a World/Language/Plot/Character Clinic", czyli "Jak zbudować Świat/Język/Fabułę/Postać"), marzenie i bierne, przyjemne odpoczywanie (marzenie o czymś, co chcemy zrobić wprawia nas w dobry, prawopółkulowy nastrój i sam fakt marzenia wyłącza lewą, krytyczną półkulę, bo marząc wyobrażamy sobie coś, co lewa uznaje za nierealne i w co usilnie wątpi), czytanie czegoś zmuszającego do myślenia, działającego na emocje/wyobraźnię (emocji raczej nie wywoła zdanie typu: "pada śnieg", ale załóżmy, że spodobał Ci się wers piosenki "Tears Have No Name" zespołu ...And Oceans, który brzmi: "In oceans of heaven/ The tears have no name" [w oceanach nieba łzy nie mają imienia] i natychmiast zaczynasz rozważać znaczenie tych słów, wyobrażasz sobie niebo jako ocean, a tym samym stwarzasz środowisko z którego wyłaniają się kolejne myśli, postaci, wydarzenia - może nagle zaczynasz widzieć pomysł na powieść, którą aż cię korci by napisać), wprowadzanie się w stan relaksacji innymi metodami, np. poprzez Jogę, wprowadzenie się w trans (jak to robią ludy pierwotne poprzez monotonne usypiające uderzanie w bębny) czy wreszcie praca z podświadomością tuż przed snem albo tuż po obudzeniu. To oczywiście nie wszystko, gdyż w taki stan może też wprowadzać pewna muzyka labo samo wykonywanie ulubionego zajęcia.

Czy każdy może pracować z podświadomością?

Napiszę to tak: człowiek z dominującą lewą półkulą to miłośnik logiki, naukowiec i "Racjonalista", podczas, gdy ten z dominującą prawą to artysta albo przynajmniej osoba uważana przez społeczeństwo za ekscentryka albo lekkoducha (napędzany emocjami). Piszę to dlatego, że zatwardziałym "racjonalistom" trudno jest złapać kontakt z prawą półkulą mózgu i dopiero sny torturują ich wizjami, które okaleczają prawa fizyki i ich ukochaną logikę na wszelkie możliwe sposoby... zakładając oczywiście, że mają sny, bo znam osoby, które twierdzą, że im się nic nigdy nie śni (być może po prostu nie pamiętają ani jednego snu, co też jest możliwe). Myślę, że umiejętność pracy z podświadomością nie jest wrodzona i może się tym posługiwać każdy, kto ma choć trochę otwarty umysł i nie zniechęca się początkowymi trudnościami (zakładam, że początkujący będą często wątpić w sens tego, co robią). Sam nie jestem ani ściśle prawomózgowy, ani lewomózgowy, tylko tak jakoś pośredku z pewną przewagą prawomózgowości:) A co do wątpienia i zamartwiania się... jestem silnym introwertykiem, więc wątpię i zamartwiam się niemal równie często, co oddycham. I jakoś mi to nie przeszkadza we wprowadzeniu się w ten stan. Mało tego, był okres, że nie miałem ani czasu ani specjalnie ochoty wprowadzać się w ten stan i odkryłem, że sam proces kontaktowania się z podświadomością został zapisany do podświadomości dzięki czemu stał się pewnym nawykiem. W każdym razie ta umiejętność nawet po roku przerwy nie zaniknęła ani nie stała się słabsza.

Dlaczego podświadomość jest skarbnicą pomysłów?

Na dobrą sprawę niewiele jest rzeczy, które z całą pewnością można powiedzieć o podświadomości. Na pewno można powiedzieć o niej to, że istnieje, na pewno można mieć na nią wpływ, na pewno "osiadają" tam wszystkie nawyki, często powtarzane czynności i same przyzwyczajenia, na pewno w podświadomości tkwi ta najbardziej zwierzęca część nas, popędy. No i to, że najlepszy kontakt ma z nią prawa półkula, gdyż prawa półkula odpowiada za stan spoczynku, a lewa za wysiłek.
Nie do końca jest jasne, co dokładnie w podświadomości siedzi, ale eksperymenty z hipnozą regresywną potwierdzają, że tkwią tam nawet wrażenia z życia płodowego, a na pewno wspomnienia z wczesnego dzieciństwa i mają na nas wielki wpływ chociaż na ogół nie zdajemy sobie z nich sprawy. Hipnoza regresywna zdaje się też potwierdzać, że w podświadomości przechowywana jest pamięć z poprzednich wcieleń. Jest ona nieaktywna dla naszego własnego bezpieczeństwa - czytałem o kimś, to podczas sesji hipnozy regresywnej przypomniał sobie ukochaną kobietę z poprzeniego wcielenia i skończyło się to tak, że w obecnym życiu rozpaczliwie zaczął jej szukać. Moja metoda jednak nie opiera się na hipnozie regrsywnej ani niczym podobnym, więc nie ma się za bardzo czego obawiać.
Sądzę, że właśnie w strzępach wspomnień z poprzednich inkarnacji należy dopatrywać się wszystkich fobii (ktoś, kto ma lęk wysokości albo doznał szoku we wczesnym dzieciństwie albo zginął spadając z wysokości w poprzenim wcieleniu i fobie są programem, które mają człowieka uchronić przed podobną śmiercią), myśli krążących w naszych głowach i dziwnych skłonności, które trudno czymkolwiek wytłumaczyć. W przeciwieństwie jednak do zwykłych pomysłów wymyślonych na poczekaniu, myśli z podświadomości zawsze noszą ze sobą mocny ładunek emocjonalny tak ważny choćby w przypadku pisania książek (pisarz Ray Bradbury umyślnie robił listy tego, co go "ruszało" w dzieciństwie np. 'potwór' na szczycie ciemnych schodów i czekał aż podświadomość je połączy nie przejmując się za bardzo logiką. Same emocje czyniły opowieść niezwykle sugestywną). Pomysły mające swe źródło w podświadomości nie są sztuczne jak kolaż. Można powiedzieć nawet, że skoro się tam w podświadomości znalazły musiały się jakoś przejawić albo w życiu zewnętrznym jako wydarzenie albo jako emocja, które dojrzała i przybrała kształt myśli. Innymi słowy, jeśli korzystasz z podświadomych zasobów, nie stwarzasz niczego od nowa - to coś już kiedyś się wydarzyło albo w życiu, albo w sercu osoby, którą byłeś.
No, po tym przydługawym wstępie można przejść do opisu metody, której używam, by zacząć współpracę z podświadomością.

METODA...
Ok, jak mam się zabrać za pracę z podświadomością?

Stosuję dwie metody: jedną bardziej świadomą, która jest krótszą wariacją drugiej, a drugą w stanie, kiedy jestem śpiący. Zacznę od tej ostatniej.
Oto, co musisz zrobić: Przygotuj sobie dobry, niezawodny, nieprzerywający długopis lub ołówek, który nie złamie rysika przy pierwszej lepszej okazji. Zgaś światło lub włącz jakąś lampkę, która nie będzie cię raziła w oczy (ja to robiłem przy świetle wpadającym przez okno), bowiem otwieranie oczu i światło łatwo mogą cię wybudzić. Następnie połóż się wygodnie w łóżku, przykryj się, tak by było ci ciepło i spróbuj się odprężyć, spróbuj o niczym konkretnym nie myśleć. Jeśli nęka Cię myśl: "Nie wyłączyłem lampki nocnej w drugim pomieszczeniu" albo "woda z kranu kapie" idź i zrób coś z tym - nic nie może Ci przeszkadzać, a już na pewno nie młodszy brat, któy przybiega zapytać, jak przejść jakiś etap w grze komputerowej. Zamknij oczy i zacznij nieśpiesznie liczyć tak: "3... 3... 3" starając się przestać nawykowo wsztrzymywać oddech, jakby w obawie przed nadciągającym niebezpieczeństwem i jednocześnie starając się oddychać głęboko i równomiernie, jakbyś wdychał świeże górskie powietrze. Niech sam oddech zacznie cię relaksować. Jeśli to zrobiłeś, odliczaj w dół w podobny sposób starając się utrzymać, a nawet pogłębić niewymuszone, głębokie oddychanie (samo takie oddychanie dostarczy mnóstwa tlenu do twojego mózgu) "2... 2... 2"; pamiętaj, nie wstrzymuj oddechu, rozluźnij mięśnie klatki piersiowej i pozwól jej i brzuchowi swobodnie się podnosić i opadać. Nie myśląc o niczym szczególnym odliczaj dalej "1... 1... 1". Jeśli czujesz, że nie masz już natrętnych myśli, a oddech jest równomierny i spokojny przejdź do cyfry zero: "0... 0... 0. To ważne, by w tym odliczaniu nie było ani pośpiechu, ani irytacji, ani zwątpienia (np. "to liczenie jest bez sensu") ani przymusu. Wymawiaj te cyfry nieśpiesznie i cały czas staraj się utrzymać ten stan niemyślenia o niczym i głęboki, odprężający oddech. Nadal będąc w takim stanie wyobraź sobie teraz, że odliczając od dziesięciu do zera np. schodzisz po schodach, albo jedziesz na niższe piętra windą. Ma to symbolizować twoje zejście do niższych poziomów umysłu. Jeśli odpowiada Ci schodzenie po schodach możesz relaksująco rozciągać mięśnie nóg i podciągać stopy jakbyś faktycznie schodził po schodach. Pozostając w zrelaksowanym stanie liczysz od 10 do 0 i odliczając wykonujesz ruch raz prawą, raz lewą stopą, co ma przywodzić na myśl schodzenie po schodach. Przy tym liczeniu możesz spróbować jeszcze bardziej się odprężyć, spowalniać oddech. Właśnie próba wyobrażania sobie czegoś i pozostanie jednocześnie w stanie relaksacji ma cię przygotować do dalszej pracy, gdzie byle myśl typu "udało się!" albo "no, dawaj!" może cię z tego stanu wytrącić.
Mnie pomaga wyobrażanie sobie siebie jak schodzę po schodach do piwnicy, gdzie poza nimi nie widać nic, tylko ciemność. Po pokonaniu wszystkich schodów, czy też minięciu wszystkich pięter i dotarciu na parter windą przychodzi czas na fazę medytacyjną. Polega ona na tym, by nie myśleć o absolutnie niczym i koncentrować się jedynie na możliwie jak najdłuższym wdechu nosem i tak samo możliwie najdłuższym wydechu ustami. Początkujący będą musieli spędzić na tej fazie więcej czasu zanim osiągną stan, w którym potrafią myśleć tylko i wyłącznie o wdechach i wydechach nie wpadając przy tym w irytację, ale z doświadczneia wiem, że z czasem człowiek uzyskuje coraz większą wprawę i potrzebuje coraz mniej czasu na wykonywanie kolejnych faz. Tym, którzy czują się w tym wystarczająco dobrze mogę zaproponować włączenie do tego pewnego rodzaju autosugestii. Ja przy wdechu i wydechu powtarzam w duchu: "Działam teraz na falach alfa". Robię tak przez dłuższą chwilę do momentu, kiedy poczuję w sercu coś jak "teraz nie ma dla mnie rzeczy niemożliwych" i nachodzi mnie ochota, by zaraz z rana zrobić coś, do czego od dawna nie miałem odwagi lub serca. U ciebie może się to przejawić nieco inaczej: może to być uczucie totalnego odprężenia, przyjemnej senności albo wręcz pozytywnego pobudzenia, rozmarzenia. Jeśli tak, gratulują, możesz zacząć pracować. Nie otwierając oczu ułóż się wygodnie, ale tak, byś mógł notować na kartce bez światła i nie patrząc na nią. Zaczynam rozmawiać z mohją podświadomością, tzn. proszę ją w duchu o to, co chciałbym uzyskać i ZAWSZE podkreślam, że ma to być coś genialnego albo przynajmniej coś z iskrą geniuszu. Wymieniam wszystko, co chcę, by mi podsyłała tzn. genialne pomysły na rysunki, niezwykłe zdjęcia, zabawne sceny, które mogę wykorzystać w książce, błyskotliwe odkrycia itp. Najczęściej podczas sesji dostawałem czegoś najwięcej, a tylko czasem przewijały się pomysły dotyczące innych dziedzin, które najwyraźniej nie "ruszały" (nie oddziaływały na moje serce) mnie aż tak bardzo.
Ważne jest przy tym, by pozwolić myślom płynąć absolutnie swobodnie, bez narzucania treści, przyspieszania czy modyfikowania pojawiających się obrazów. Jakakolwiek próba ingerencji w to, co się pojawia jest próbą włączenia tej wrednej lewej półkuli. Jeśli mało co się pojawia albo jest jakieś słabe to znaczy, że lewa nadal działa w najlepsze i próbuje łączyć (czego nie potrafi, bo za syntezę odpowiada prawa półkula) twoje wspomnienia i szczyt jej możliwości to przypomnienie sobie ciotki na tle jakiegoś istniejącego krajobrazu, który zapamiętałeś z wakacji. To nie była nawet synteza tylko jednoczesne włączenie dwóch wspomnień udających nową kombinację. W każdym razie, to co zobaczysz, nie poruszy twojego serca ani trochę. Uczucie, którego doznawałem na widok czegoś niezwykłego można opisać pokrótce jako "wow!" albo "coś w tym jest!". Po prostu czułem, że to coś niesamowicie pięknego, z oryginalną kompozycją, pod niespotykanym kątem, o niesamowitej sugestywności. Jeśli zobaczę coś, co mi się podoba szkicuję (zamknięte oczy!) albo opisuję to, co widzę. Nie oszczedzam miejsca w notesie, więc jesli patrzę na to nazajutrz jestem w stanie z bazgrołów odtworzyć to, co widziałem na podstawie tylko jednego elementu, czy słowa kluczowego. Cóż, czasem się nie udaje odtworzyć, ale przy takiej ilości genialnych pomysłów to mała strata. Kiedy kończę notować, wkładam rękę pod kołdrę, żeby nie było mi zimno (kolejny element, który skutecznie potrafi wybudzić, choć z drugiej strony chłód potrafi też uśpić, bowiem ciało wyłącza "programy" organizmu i zużywa kalorie na ogrzanie ciała przez wystarczająco długi czas) i pozwalam myślom płynąć dalej. I kolejną sztuczką, którą stosuję to znane z NLP ruchy gałek ocznych. Nie otwierając oczu zataczam powolne kółka oczami to w jedną, to w drugą, potem kolejny raz w drugą, a w pierwszą tylko do połowy, stronę, dzięki czemu mam kontakt z częścią mózgu odpowiedzialną nie tylko za wyobraźnię, ale także za wspomnienia, a łączenie wyobrażonych obiektów ze "ruszającymi" wspomnianiami (np. rozstanie z ukochaną klasą po maturze) dają iście wybuchową mieszankę:) Załóżmy, że zobaczyłem w tej wizji kobietę, która jest co prawda ładna, ale nie ma w sobie nic niezwykłego, dlatego kręcę oczyma i pytam się w duchu, co znajduje się nad jej głową (pytania są "twórcze", gdyż zmuszają wyobraźnię do dania dowolnej pasującej odpowiedzi podczas gdy stwierdzenia blokują twórczy proces i zmuszają podświadomość do pokazania nam tego, co chcemy bez względu na to, czy jest to wartościowe, czy nie) i obraz przesuwa się niczym slajd do góry, gdzie zazwyczaj widzę coś, co czyni tą scenę bardziej dramatyczną lub niezwykłą. Czasem też oczywiście wizja zmienia się zupełnie i należy na to pozwolić.
Mam tylko jedną małą uwagę. Jeśli jesteś wierzący, poproś o ochronę anioła stróża przed rozpoczęciem wchodzenia w trans, gdyż nie należy zapominać, że podświadomość to dno mętnych wód, na którym osiada muł nagromadzony w trakcie poprzednich wcieleń (stąd te perwersyjne, animalistyczne, nieraz zwierzęco brutalne myśli jakie czasem przemykają nam przez głowę. Dlatego nie pamiętamy dobrze poprzednich wcieleń, by te wspomnienia/brudy czasem się nie uaktywniły) i istnieje pewna szansa, że "rogaty" (który uwielbia bawić się najniższymi ludzkimi instynktami) podrzuci ci jedną, czy dwie, czy tuzi myśli, które mogą ci się wydać pociągające albo niezwykłe nawet jeśli w gruncie rzeczy będą "chore". Mnie się nic takiego nie przytrafiło, niemniej jednak są ludzie o wiele wrażliwszych, być może medialnych umysłach, którzy mogą zobaczyć bardzo niepokojące rzeczy. Dalczego? W książce Tadeusza Niwińskiego pt. "JA" jest fragment, który mówi, że z nadświadomością można się komunikować tylko za pośrednictwem podświadomości, więc wcale nie powinno dziwić, że lepszy kontakt z podświadomością potrafi uaktywnić zdolność jasnowidzenia, z którą Niwiński wiąże nadświadomość.
Moje wizje miały jedną cechę wspólną: wszystkie były jakieś takie... z braku lepszego określenia powiedziałbym animalistyczne... naturalistyczne. Co mam na myśli? Praktycznie wszystkie kobiety były nagie, ale w taki naturalny, kulturalny sposób, jakby były uosobieniem sił natury: jedna była anielicą wykluwającą się z Ziemi o skrzydle wystającym ze skorupy i znajdującym się pod niesamowitym kątem zbliżającym się ku "obiektywowi kamery", inna była w ciaży, ale zamiast tułowia miała klepsydrę w środku której, w górnej części było niemowlę "przesypujące się" w piach na dole klepsydry. Oczywiście, to są tylko moje wizje z głębi MOJEJ podświadomości, więc nie oczekuj, że moje wizje będą oddziaływać na serce każdego z tych, którzy to czytają. Nie da się jednak ukryć, że motyw kobiety z klepsydrą ma w sobie symbolizm, który w niewymuszony sposób powstał w JEDNEJ CHWILI. Jedni mogą ten obraz odbierać jako coś dotyczącego ciąży, jeszcze inni aborcji, a jeszcze inni bezpłodności (piach jest jałowy).
Pierwsza metoda wygląda podobnie. Wybieram sobie jakąś wygodną pozycję, ba nawet opieram się o oparcie krzesła, zamykam oczy, odliczam w sposób "3...3...3...2...2...2...1...1...1...0...0...0", staram się odprężyć, spowolnić oddech, odliczam z zamkniętymi oczami od 10 do 0 wyobrażając sobie, że schodzę po schodach, mówię w duchu "działam teraz na falach alfa" wdychając powietrze przez nos i wydychając przez usta, a na koniec starając się jak najlepiej wykorzystać nowouzyskany stan podwyższonego entuzjazmu otwieram oczy i zabieram się do pisania opowieści (ew, czegoś innego). W moim przypadku to działa, może nie tak silnie jak powyższy wariant, ale przynajmniej udaje mi się uspokoić zwątpienie i przymus. No i nie wolno zapominać, że tą metodę mogę wykorzystać gdziekolwiek jestem, o każdej porze dnia i nocy.

Powodzenia i samych sukcesów z wykorzystaniem tej metody!
Napiszcie, jeśli będziecie mieć jakieś doświadczenia z tą metodą i chcielibyście się nimi z innymi podzielić.

Z pozdrowieniami.
Jakub "Antypaladyn Pedigri" Luberda Rabka-Zdrój, 26. 01. 2008.

www.pedigri.deviantart.com/gallery
www.fotka.pl/profil/antypaladynpedigri
http://nasza-klasa.pl/profile/7001328
http://antypaladynpedigri.blog.onet.pl/
http://antypaladyn.livejournal.com/

e-mail: pedigree@op.pl
GG: 4202520